Grzybica stóp to jedna z najczęstszych form zakażenia grzybiczego skóry. W ostatnich latach częstość występowania tego problemu utrzymuje się na podobnym poziomie. Jak zapobiegać? Co zrobić, aby nie nabawić się tego przykrego schorzenia?

Skąd się wzięła grzybica stóp?

W roku 1888. opisano pierwszy przypadek grzybicy stóp. Uznano ją za rzadko występujące zakażenie, które ma wspólne patogeny z grzybicą owłosionej skóry. Głównym patogenem odpowiedzialnym za schorzenie był Trichophyton rubrum. Jak się okazuje, jest to nadal najczęstsza przyczyna grzybicy stóp. Nieznacznie rzadziej patogenem jest Trichophyton mentagrophytes, a bardzo rzadko Epidermophyton floccosum czy Trichophyton tonsurans.

Objawy

Wyróżnia się trzy różne postacie grzybicy stóp: międzypalcowa, potnicowa i złuszczająca. Grzybica międzypalcowa objawia się złuszczaniem się skóry, pęknięciami i zaczerwienieniem szczególnie między palcami. Jeżeli do czynienia mamy z pęcherzami czy zaczerwienieniem na podeszwach stóp wyróżniamy wówczas postać potnicową. Nadmierne rogowacenie całej powierzchni stóp, któremu towarzyszy świąd wskazuje na grzybicę złuszczającą.

Jak zapobiegać grzybicy stóp?

Ze względu na bardzo szybkie i łatwe rozprzestrzenianie się grzybicy, aby jej uniknąć, zachować należy szczególną ostrożność.

Powszechne jest przekonanie, że grzybica występuje najczęściej u osób, które nie dbają o higienę. To nie jest do końca prawda. Zbyt częste mycie stóp powoduje, iż pozbawiamy skórę naturalnej bariery ochronnej. Dodatkowo stosowanie dezodorantów czy mydła o zbyt wysokim pH jeszcze mocniej wysusza skórę.

Stopy powinno się myć dwa razy dziennie, używając do tego delikatnego mydła oraz osobnych ręczników. Po każdym umyciu skórę stóp należy dokładnie wysuszyć, zwracając szczególną uwagę na przestrzenie między palcami.

Uważać należy również w miejscach publicznych, szczególnie tych o dużej wilgotności (basen, sauna). To idealne warunki do rozwoju grzyba. Powinno się wtedy bezwzględnie używać własnych klapek.

Obuwie to też bardzo istotna kwestia. Buty, które przepuszczają powietrze, nie powodują pocenia się stopy. Zmniejsza to ryzyko rozwoju czynników chorobotwórczych. Zbyt małe czy zbyt ciasne buty to też czynnik, który sprzyja szerzeniu się zakażeń ze względu na urazy i ciepło. Odpowiednia ochrona mikrobiologiczna obuwia to ważny element uzupełniający leczenie grzybicy i zapobiegający reinfekcji.

Trzeba pamiętać także, aby nigdy nie przymierzać obuwia na gołą stopę. Wypożyczalnie obuwia mogą bowiem stanowić źródło dermatofitów.

Studia urody czy salony kosmetyczne to miejsca, gdzie szczególną uwagę poświęcić należy dezynfekcji. W takich miejscach jest to kluczem do zaprzestania rozprzestrzeniania się drobnoustrojów.

Oczywiście nie jest to pewne, że nie przestrzegając tych zaleceń, nabawimy się grzybicy. Jednak wtedy prawdopodobieństwo zarażenia znacznie się zwiększa.

Źródła:

[1] http://www.czytelniamedyczna.pl/699,grzybica-stop.html

[2] https://www.apteka-melissa.pl/blog/artykul/jak-zapobiegac-grzybicy-stop,510.html

[3] Michalina Falkiewicz-Dulik, Anna B. Macura, Nanosrebro jako substancja biostabilizująca materiały obuwnicze w profilaktyce grzybicy stóp, Medical Mycology, 2008